اخ یرا متاسفانه شا یعات ی از سوی برخی افراد ناآگاه در مورد مصرف هورمون رشد در پرورش مرغ گوشتی بین مردم منتشر گردیده که این شرکت را بر آن داشت تا با ارائه برخی توضیحات، سوء تفاهم پیش آمده را رفع نمایند.
توجیه عوام پسند استفاده از هورمون این است که چطور مرغی که در منازل روستایی نگهداری می شوند پس از 6 ماه به وزن 1.5 کیلوگرم می رسد، اما در مرغداری ها پس از 45 الی 50 روز با وزن 3 کیلو کشتار می شود؟ که پاسخ آن در ادامه بیان خواهد شد.
1- جوجه گوشتی تجاری امروزی اساسا از نظر فیزیولوژیکی با جوجه بومی کاملا متفاوت است که پس از حدود 60 سال انتخاب نژادهای دارای سرعت رشد بالا و اصلاح مستمر آن ها در زمینه تولید گوشت بیشتر حاصل شده است. کلیه صفات ژنتیکی مطلوب مورد نظر از طریق نسل لاین که در اختیار تعداد انگشت شماری کشور است به نسل اجداد و مادر منتقل شده و نهایتا جوجه گوشتی با سرعت بالای تولید ماهیچه و مصرف کمتر دان را جهت تامین پروتئین برای انسان فراهم آورده است.
2- پرورش در شرایط خاص همچون دما و رطوبت معین، قرنطینه بهداشتی، ضدعفونی و واکسیناسیون، تهویه و اکسیژن کافی و عدم وجود استرس.
3- عدم تحرک اضافه به دلیل تراکم بالای جوجه ها در هر متر مربع و نهایتا حداقل مصرف انرژی.
4- روشنایی مداوم: به طوری که در طول شبانه روز به طور متوسط حدود 22 الی 23 ساعت روشنایی با شدت نور خاص اعمال می شود که منجر به حداکثر مصرف خوراک و نتیجتا وزن گیری می شود. این امر سبب می شود ساعات روشنایی در یک شبانه روز برای جوجه صنعتی برابر با حدود 2 روز طبیعی باشد.
5- تغذیه علمی و مصرف خوراک ویژه که دارای مقادیر بسیار بالایی از انرژی، پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامین ها و مواد معدنی با نسبت های دقیق و محاسبه شده است
6- تفاوت خوراکدهی: به نحوی که در طول شبانه روز دسترسی کامل به خوراک و آب دارند.
مرغ گوشتی با این سرعت رشد، اصولا نیازی به استفاده از هورمون برای افزایش سرعت رشد ندارد، و ضمنا به دلایل زیر از نظر ریالی نیز چنین امکانی متصور نیست.
مصرف هورمون رشد انسانی (هورمون رشد طیور وجود ندارد) به صورت تزریقی است، نه خوراکی. زیرا ساختار شیمیایی هورمون رشد، نوعی پروتئین است که در دستگاه گوارش تجزیه می شود. بنابراین مثلا در یک واحد مرغداری 10 هزار قطعه ای، با 4 مرتبه تکرار، عمل تزریق 40 هزار بار باید انجام شود، یعنی حدود 40 هزار میلی لیتر (40 لیتر) هورمون!!! حتی بدون در نظر گرفتن هزینه های تزریق، تلفات ناشی از استرس جمع کردن، گرفتن و تزریق به جوجه ها، مشکلات ناشی از رفت و آمد پرسنل تزریقات و از بین رفتن قرنطینه مرغداری و احتمال آلودگی به بیماری های مختلف، با قیمت هر ویال هورمون رشد انسانی 350000 ریال، نیاز به صرف 1400 میلیون ریال هزینه است. قیمت تمام شده برای تولید، در یک مرغداری 10 هزار قطعه ای با تولید حدود 25 تن گوشت در هر دوره، حدودا 1000 میلیون ریال است. اگر فقط 10% سود برای مرغدار در نظر بگیریم (100 میلیون ریال)، با مصرف هورمون قیمت نهایی هر کیلو مرغ زنده در کشتارگاه حداقل به 100 هزار ریال و در خرده فروشی با قیمت حدود 150 هزار ریال به دست مصرف کننده خواهد رسید. واضح است که از این نظر هم مصرف هورمون غیر ممکن می باشد.
در ضمن در مورد شایعات مربوط به عدم مصرف بال مرغ (به دلیل جمع شدن هورمون در آن)، لازم به ذکر است که به دلیل وجود مقادیر بالای چربی در بال مرغ، در طی مراحل کشتار تا مصرف احتمال آلودگی میکروبی و فساد بیشتری نسبت به بقیه اجزای لاشه دارد و همچنین احتمال وجود بقایای دارویی در بافت چرب آن بیشتر است به همین دلایل مصرف آن کمتر پیشنهاد می شود.
منبع : دپارتمان علمی آرین رشد افزا
